(Łk 17, 11-19)
Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”. Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.
Dzisiejsza Ewangelia zaprasza nas do dziękczynienia za jeden jeszcze wielki dar związany z oczyszczeniem nas z trądu grzechowego. Jezus nie uzdrowił dziesięciu trędowatych od razu ale powiedział: Idźcie, pokażcie się kapłanom. W naszej sytuacji słowa te zapraszają byśmy dla oczyszczenia nas z grzechów korzystali z Sakramentu Pokuty i Pojednania. Księża w konfesjonale udzielają Chrystusowi wojego ciała i swoich ust, aby On oczyścił nas z grzechów tak, jak trędowatych uwolnił od choroby gdy szli pokazać się kapłanom.
Jeśli to wszystko rozumiemy, to możemy uświadomić sobie jeszcze jedną sprawę. W Księdze Królewskiej Przed opisem sytuacji trędowatego Naamana możemy przeczytać: Kiedyś podczas napadu zgraje Aramejczyków zabrały z ziemi Izraela MŁODĄ DZIEWCZYNĘ, którą przeznaczono do usług żonie Naamana. Ona rzekła do swojej pani: O, gdyby pan mój udał się do proroka, który jest w Samarii! TEN BY GO WTEDY UWOLNIŁ OD TRĄDU . Dla nas dzisiaj oznacza to, że nie powinniśmy tylko sami korzystać z uzdrawiającej mocy Jezusa tylko, jak ta dziewczyna, opowiadać innym, którzy uzdrowienia potrzebują. To będzie jedna z form podziękowania Mu i oddania chwały Bogu.
Dodaj komentarz