Druga Niedziela po Narodzeniu Pańskim – 2 stycznia 2022

Ewangelia (J 1, 1-5. 9-14)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.

W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.

Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.

Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

Dziś w II Niedzielę po Bożym Narodzeniu staje przed nami Chrystus, jako nasze Światło i Życie. Staje jako Światło ,aby oświecać drogi naszego życia w czekającym nas Nowym Roku, ale równocześnie jako Życie pragnie nas napełnić swoim boskim życiem. Wdzięczni Jezusowi za to, że wybiera się z nami w Nowy Rok, który rozpoczęliśmy, pragniemy mu przyrzec, że z Nim i w oparciu o Niego chcemy budować nasze życie.  Rozumiemy, że Jezus który wczoraj, dziś i jutro jest ten sam, pomoże nam z dnia na dzień być lepszymi i szczęśliwymi ludźmi.

Dopiero co minęły Święta Bożego Narodzenia, Sylwester i Nowy Rok. Przed nami jeszcze Trzech Króli, potem świętowanie się skończy (niestety? Na szczęście?). Dla niektórych – z żalem musimy to powiedzieć – Boże narodzenie oznaczało jedynie świętowanie „zewnętrzne ”:choinka, prezenty, pasterka… Nastrój świąteczny, który rodzi się spontanicznie: wystarczy posłuchać kolęd,opow2iadań o ubogim żłóbku i pasterzach. W rzeczywistości dzisiejsza Msza św. jest ciągle jeszcze pasterką, jeszcze bardziej pogłębioną. Oto ostatni moment, w którym mogę zapytać siebie: Kim jest to Dziecię? Kim jest naprawdę dla mnie? I tylko zadając te pytania i odpowiadając na nie, mam szansę ocalić prawdziwy sens Bożego Narodzenia, mam szansę wyjść poza  modne zwyczaje spędzania tego czasu .Stać się wierzącym.

Być chrześcijaninem oznacza przyjąć w pokorze i ufności prawdę, że to Dziecię jest kimś przekraczającym nasze wyobrażenia .Kim On jest ,musimy używać słów, które znajdujemy w Piśmie Św. To Dziecię jest  „Jednorodzonym ”; Słowem, które stało się Ciałem”.

Nikt nigdy nie widział Boga. Boga nie można ogarnąć za pomocą naszych zmysłów i naszego rozumu. Tylko Jego Syn Jednorodzony nam Go objawił: To dziecię objawi tajemnicę Boga wszystkim tym, którzy chcą słuchać i chcą zrozumieć. Niech nasze serca i uszy będą otwarte na działanie Słowa które stało się Ciałem.

W dniu wczorajszym, obchodziliśmy pierwszy dzień Nowego Roku. Z głębi serca wypływa żywe pragnienie, aby życzyć nadziei na lepszą przyszłość wszystkim rodzinom i całemu światu. Ale to Kościół na początku tego nowego roku, składa nam najlepsze życzenia; Składa je za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny, która w swojej wzniosłej roli Matki, Bożej Rodzicielki daje nam Jezusa – błogosławiony Owoc Jej dziewiczego łona i najcenniejszy skarb dla naszego życia duchowego. Obecność Jezusa w naszej duszy jest niewątpliwie tym, co najpiękniejsze i najbardziej święte, czego można życzyć chrześcijaninowi. Jaka więc powinna być nasza wdzięczność wobec Matki Bożej za dar tak wzniosły i niewypowiedziany! Wczoraj cały Kościół zwracał się  do Matki Jezusa i prosi dla wszystkich wierzących o matczyne wstawiennictwo, aby błogosławieństwo Pana, które obiecał Izraelowi, dotarło do wszystkich ludzi i wniosło do każdego serca obfite dary Bożego zbawienia i prawdziwego pokoju. Jakże wielkim błogosławieństwem dla ludzkości jest Dziewica Maryja! Jest naprawdę błogosławiona między niewiastami, ponieważ wydając na świat Zbawiciela, zamieniła przekleństwo Ewy w błogosławieństwo i wybawiła ludzkość od przekleństwa grzechu i śmierci.

Kościół rozpoczynając nowy rok od uroczystości, którą w dniu wczorajszym obchodziliśmy  – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, podkreśla wyjątkowe miejsce pokornej Dziewicy z Nazaretu, Matki Zbawiciela i naszej Matki w historii Zbawienia ludzkości. Odkupienie zaczęło się właśnie dzięki Niej. Poprzez Jej Fiat – niech się tak stanie -, bezwarunkowe przyjęcie i zaakceptowanie zbawczego planu Ojca Niebieskiego, umożliwiła Słowu Bożemu przyjście na świat i rozpoczęło Jego dzieło zbawienia. Od tego dnia Matka Boża nadal pełni swoją rolę matki, aby rodzić Jezusa w sercach ludzi, obdarzając ich życiem Bożym.

Boskie Macierzyństwo jest podstawowym powodem wielkości i godności Najświętszej Maryi Panny; Ono właśnie wyjaśnia i nadaje sens Jej życiu i misji; Od niego pochodzą wszystkie pozostałe przywileje oraz szczególne zadanie bycia wzorem i obrazem Kościoła. 

Myśl o tym, że Boskie Macierzyństwo Maryi rozciąga się na każdego z nas, zalewa nas wielką pociechą, a szczególnie fakt, że będzie Ona zawsze w pobliżu, oraz że będzie nam towarzyszyć podczas podróży tego nowego roku. 

Na początku tego nowego roku prośmy Dzieciątko Jezus o łaskę, aby pomogło nam lepiej poznać naszą Matkę, by wzrastać w miłości do Niej i aby coraz gorliwiej móc naśladować Jej cnoty. Często kierujmy wzrok i nasze myśli do naszej drogiej Matki i z bezgraniczną ufnością prośmy Ją, by nauczyła nas kochać Jezusa swoją matczyną miłością i przeżyć pobożnie ten Nowy Rok wraz z Nią i naszym Zbawicielem. Jest to niewątpliwie najpiękniejsze życzenie, największe dobro, którego możemy oczekiwać, i najlepszy sposób na przeżycie właśnie rozpoczętego roku.

Kiedy zastanawiamy się, jaki będzie to rok, jakie będą to dla nas czasy, to uczymy się od Maryi dostrzegać w życiu naznaczonym zwykłymi dniami, czas łaski, czas zbawienia. Nasze zwykłe dni w tym nowym roku znów będą naznaczone religijnymi świętami, celebracjami, świętami religijnymi, słuchaniem słowa Bożego i Bożą obecnością. A więc będzie to znów czas łaski dla każdego z nas i naszej wspólnoty wierzących. Trzeba nam tylko otwartych oczu i serc, by móc tego doświadczyć.

Ogłoszenia Duszpasterskie 2.01.2022

1.Trwamy w radości Nowo Narodzonego Jezusa. W Czwartek przypada Uroczystość Objawienia Pańskiego Trzech Króli. Poświęconą kredą piszemy na drzwiach naszych domów pierwsze litery i bieżący rok 2022 na świadectwo, że w tym domu mieszkańcy przyjęli Nowo Narodzonego Jezusa, a kadzidło spalamy, aby nasza modlitwa jak woń kadzidła wzniosła się do Boga.

Rzecznik Episkopatu Polski, w informacji przekazanej przez biuro prasowe KEP, wskazuje na oficjalną wykładnię Kościoła katolickiego odnośnie oznaczania kredą drzwi domów i mieszkań. Jest ona zawarta w „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii”, opublikowanym 17 grudnia 2001 roku przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, za zgodą Ojca Świętego Jana Pawła II.

„Pobłogosławioną kredą oznaczamy drzwi krzyżem, cyframi nowego roku oraz inicjałami tradycyjnych imion świętych, czyli Kacpra, Melchiora i Baltazara (K+M+B 2020) lub w wersji łacińskiej (C+M+B 2020), co tłumaczy się dodatkowo jako »Christus mansionem benedicat« (Niech Chrystus błogosławi [ten dom]). Zgodnie z dokumentem Stolicy Apostolskiej, gesty te wyrażają prośbę o błogosławieństwo Chrystusa przez wstawiennictwo świętych Mędrców” – przypomina rzecznik ks.Paweł Rytel-Andrianik.

2. Za tydzień niedziela Chrztu Pańskiego, kończy okres Bożego Narodzenia, jednakże tradycyjne dekoracja świąteczna może pozostać do 2 lutego. Uroczystość ta jest okazją, abyśmy wspomnieli nasz chrzest przez, który zostaliśmy włączeni we wspólnotę Kościoła i staliśmy się Dziećmi Bożymi. Podczas każdej Mszy św. odnowimy przyrzeczenia chrzcielne. Proszę o zabranie świec do kościoła.

3.Po modlitwie po Komunii błogosławieństwo kredy i kadzidła i modlitwa o błogosławieństwo na Nowy Rok.