Uroczystość Objawienia Pańskiego – 6 stycznia 2022

Ewangelia (Mt 2, 1-12)

Pokłon mędrców ze Wschodu

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».

Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».

Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś, wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.

A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.

A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.

 

Nie wiemy ilu było mędrców. Są starożytne malowidła, które przedstawiają od dwóch do dwunastu mędrców. Prorok Izajasz mówi dzisiaj: I pójdą narody do twojego światła […] Zaleje cię mnogość wielbłądów […] Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło (Iz 60, 3. 6). Mogło być tych mędrców więcej. W Kościele utrwaliło się, że było ich trzech, ze względu na przyniesione dary: złoto – symbolizujące, że Jezus jest władcą świata; kadzidło – symbolizujące boską naturę Jezusa i mirrę – zapowiadającą cierpienie i śmierć Jezusa, bo służyła wówczas do balsamowania ciał.

Gdzie przybyli owi przybysze? Czy do groty, w której narodził się Jezus? Nie. Ewangelia mówi wyraźnie, że rodzice znaleźli w końcu w Betlejem lokum dla Jezusa. Pewnie zadbał o nie św. Józef. Stąd, jak słyszeliśmy w Ewangelii: Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon (Mt 2, 11). Mędrcy przybyli do Jezusa jakiś czas po narodzeniu. Mógł Jezus mieć wtedy kilka miesięcy, a nawet roczek. Na to wskazuje między innymi nakaz Heroda, który z obawy o swój tron, nakazał zabić nowonarodzone dzieci w wieku do dwóch lat. Ta rzeź niewiniątek – wedle obliczeń – objęła kilkudziesięciu chłopców w Betlejem.

Kim byli owi przybysze, którzy przybyli do Jezusa? Czy to byli królowie? Dzisiejszy psalm mówi: Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą mu służyły (Ps 72, 10-11). Jednak raczej chodzi o magów, czyli ówczesnych uczonych, mędrców. 25 grudnia świętujemy, jak do Jezusa przyszli ubodzy pasterze, dzisiaj świętujemy, jak do Jezusa przychodzą mędrcy. Można by nawiązać do niektórych współczesnych uczonych. Czasami uczeni potrzebują więcej czasu, aby odkryć Boga. Wydaje się, że czasem ich niedostateczna wiedza oddala ich od Boga. Muszą w swoich mądrych głowach coś tam sobie poukładać, zanim uznają w Jezusie zapowiedzianego Mesjasza, Boga. Mędrcy przybyli do Jezusa ofiarowali Mu dary. Mówi Ewangelia: I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę (Mt 2, 11). Nie ofiarowali tych darów sobie wzajemnie, ale przynieśli je Chrystusowi. To jest dla nas kolejna zachęta, abyśmy coraz bardziej myśleli i postępowali pobożnie, czyli po Bożemu. Nie możemy ograniczać się do siebie czy drugiego człowieka, ale inspiracją dla naszych czynów ma być sam Jezus Chrystus. Poucza nas św. Paweł: Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe (Rz 12, 2). Jak mędrcy przybywajmy chętnie do Chrystusa oddawajmy Mu pokłon. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon (Mt 2, 11). Amen.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*