VIII Niedziela Zwykła 27.02.2022r.

Ewangelia (Łk 6, 39-45)

Z obfitości serca mówią usta

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus opowiedział uczniom przypowieść:

«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj?

Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.

Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego.

Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta».

Dziś Ewangelia stawia przed nami trudne zadanie. Tym zadaniem jest umiejętność upominania drugiego człowieka. Dla niektórych ludzi nie stanowi to żadnego problemu, bo potrafią bez mrugnięcia okiem wytknąć komuś jego błędy. Dla większości jednak z nas upominanie innych jest niełatwym zadaniem. W chrześcijańskim upomnieniu potrzebna jest świadomość swoich słabości. Bez pokory nie da się prawdziwie upominać drugiego człowieka. Moje upomnienie musi polegać na tym, że zanim zobaczę niedoskonałości innego najpierw widzę je w sobie. Słowo ludzkie – na nie musimy uważać.

„Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro.”Człowiek nie jest samotna wyspą. Żyje w społeczeństwie. I dzieli się w nim.

Czytania liturgiczne z dzisiejszej niedzieli przypominają nam o wielkiej odpowiedzialności za każde wymówione przez nas słowo. Pierwsze czytanie z księgi  Syracydesa zawiera między innymi takie słowa: ”Piec wystawia na próbę naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź… Nie chwal męża przed wypowiedzią, to bowiem jest próbą dla ludzi. W dzisiejszej zaś Ewangelii czytamy:” Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta”.

Słowo ludzkie mówione czy pisane ma ogromną siłę. Dobre słowo potrafi zamienić wroga w przyjaciela, największego grzesznika w świętego, może uszczęśliwić rodzinę, przyjaciół, znajomych czy sąsiadów. Słowami zwracamy się w modlitwie do Boga. Na słowo kapłana sam Chrystus zstępuje na ołtarz. Natomiast złe słowa potrafią rozbijać jedność, rozpoczynać wojny –co mamy tego przykład, zabijać duchowo, sprowadzić piekło na ziemię. Jezus mówiąc:” Bo z obfitości serca mówią jego usta” wskazuje  nam ,że wartość naszych słów zależy od tego, co kryje się w naszym sercu. Jeżeli w naszym sercu pielęgnujemy dobre myśli, szlachetne uczucia, miłość, wtedy nasze usta wypowiadają dobre i budujące słowa. Kiedy zaś nasze serce jest siedliskiem jakiegoś przewrotnego myślenia, zła, nienawiści, wtedy nasze usta obmawiają, plotkują, krytykują, wypowiadają o innych oszczerstwa. Tak jak mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii, postępując w ten sposób wybielamy siebie i widzimy źdźbło w oku bliźniego, a nie widzimy belki we własnym oku.

Kochani!!

Chrystus wzywa nas dzisiaj do odpowiedzialności za każde wypowiedziane przez nas słowo. Dlatego zanim wypowiemy jakiekolwiek słowo do kogokolwiek, zastanówmy się przedtem i pomyślmy, czy nie lepiej jest w tym wypadku zamilczeć. Pamiętajmy również o mądrej zasadzie, aby wszystko co mówimy przesiać najpierw przez trzy sita, zastanawiając się czy to, co chcemy o innych powiedzieć, jest prawdziwe, dobre i konieczne?

Zakończmy nasze dzisiejsze rozważanie słowami Chrystusa wyjęte z poprzedniej niedzielnej Ewangelii św. Łukasza:

„Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie”.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*