Ewangelia (Łk 19, 28-40)
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus szedł naprzód, zdążając do Jerozolimy.
Gdy przybliżył się do Betfage i Betanii, ku górze zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie uwiązane oślę, którego nie dosiadał żaden człowiek. Odwiążcie je i przyprowadźcie. A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”».
Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?»
Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje».
I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów zaczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I mówili głosem donośnym:
«Błogosławiony Król,
który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie
i chwała na wysokościach».
Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!»
Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».
Niedziela Męki Pańskiej związana jest ze święceniem palm na pamiątkę triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Witają Go ci, którzy byli świadkami Jego czynów i uznali Go za Mesjasza. Okazują Mu wdzięczność za wszelkie dobro – śpiewają i pozdrawiają.
Liturgia tego dnia jest pamiątką uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy pięć dni przed Jego ukrzyżowaniem. Jak podają Ewangeliści, zgromadzone wówczas tłumy rzucały na drogę płaszcze, gałązki oliwne i palmowe wołając: „Hosanna Synowi Dawida: błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie”.
Liturgia Niedzieli Palmowej jest rozpięta między dwoma momentami: radosną procesją z palmami oraz czytaniem – jako Ewangelii – Męki Pańskiej, zwykle z podziałem na role, według jednego z 3 Ewangelistów: Mateusza, Marka lub Łukasza (Mękę Pańską wg św. Jana czyta się podczas liturgii Wielkiego Piątku). W ten sposób Kościół podkreśla, że triumf Chrystusa i Jego Ofiara są ze sobą nierozerwalnie związane.
W Niedzielę Palmową obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych. Mimo to uroczystość ma wymowę radosną, gdyż rozpoczyna ciąg wydarzeń, przez które dokonało się zbawienie świata. Chrześcijańskie tajemnice wiary przenikają się wzajemnie – chwała i radość tworzą nierozdzielną całość z cierpieniem; w męce zapowiedziane jest zmartwychwstanie i zbawienie.
Nie da się przejść obojętnie obok dzisiejszej liturgii słowa, bo to słowo, które usłyszeliśmy przed chwilą jest bardzo mocne.
Zobaczmy, że towarzyszą nam dzisiaj dwa przeciwstawne obrazy. Z jednej strony obraz Jezusa wjeżdżającego do Jerozolimy i owacyjnie witanego przez tłumy ludzi, z których większość wznosiła nad głowami gałązki palmowe. Gałązki palmowe – symbol zwycięstwa – wręczano w starożytności zwycięzcom różnego rodzaju. Zatem ludzie wiwatujący na cześć Jezusa, gdy Ten wjeżdżał do Jerozolimy, uznawali Jego zwycięstwo.
Drugi obraz to męka Jezusa – dość dokładnie przed chwilą opisana. Męka i towarzyszące jej okrzyki tych samych ludzi: Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go! Już nie ma gałązek oliwnych, nie ma radosnego witania, ale jest plucie i znieważanie, jest wyrok śmierci.
A my? Z pewnością możemy odnaleźć się w obu tych wydarzeniach. Również niejednokrotnie pojawia się w nas ta sprzeczność. Z jednej strony idziemy za Jezusem, z drugiej strony jesteśmy przeciwko Niemu. Z jednej strony wołamy: Błogosławiony król, który przychodzi w imię Pańskie, a z drugiej: Ukrzyżuj Go! Strać tego, a uwolnij Barabasza!
Bo przecież jasno deklarujemy, że jesteśmy wierzący. Jasno mówimy, że jesteśmy uczniami Jezusa. A nasze czyny, nasze słowa jakże często temu przeczą. Jak świadkowie wjazdu Jezusa do Jerozolimy ulegamy ekscytacji postacią Jezusa, a za chwilę o Nim, zapominamy. Mówimy: „jakie piękne kazanie…, jakie super rekolekcje…, jakie wzruszające nabożeństwo…”, a po wyjściu z kościoła niejednokrotnie zostaje tylko wspomnienie. Słuchamy Bożego słowa, widzimy, jak Ono działa w codzienności, doświadczamy wielkiej łaski Jezusa Chrystusa, ale nie potrafimy żyć nią na co dzień. Boimy się zaryzykować i pozwolić się Jemu prowadzić. Brak modlitwy, wybiórcze przyjmowanie prawd podawanych nam przez Kościół, obmowy, oszczerstwa, uzależnienia, kradzieże i wiele innych jest właśnie tego skutkiem.
Co więc możemy zrobić nie tylko w tym Wielkim Tygodniu, by ten czas nie został zmarnowany?
Z pewnością we wszystkich domach rozpocznie się przedświąteczna krzątanina, której towarzyszyć będzie wiele emocji. Trzeba wysprzątać mieszkanie, umyć okna, zrobić zakupy, pomyśleć o prezentach, przygotować świąteczne potrawy i wypieki, przyozdobić koszyczek na „święconkę”. To wszystko potrzebne. Ale nie będzie miało to sensu, jeśli zapomnimy o tym, z jakiego powodu są te święta; jeśli zapomnimy o duchowym wymiarze tych świąt. Dlatego nie zapomnijmy o naszym wewnętrznym przygotowaniu: osobistym spotkaniu z Bogiem na modlitwie, o spotkaniu z przebaczającym Ojcem, który czeka na nas w sakramencie pokuty i pojednania, a także w liturgiach Wielkiego Tygodnia: Wieczerzy Pańskiej, Męki Pańskiej czy Wigilii Paschalnej. Może jeszcze nigdy nie uczestniczyłeś. Przyjdź i zaryzykuj, i powiedz prawdziwie z serca, że Błogosławiony jest król, który przychodzi w imię Pańskie.
Głębokie przeżycie i zrozumienie Wielkiego Tygodnia pozwalają odkryć sens życia, odzyskać nadzieję i wiarę. Święta Zmartwychwstania Pańskiego bez prawdziwego przeżycia tych świętych dni, nie staną się dla nas czasem przejścia ze śmierci do życia. Nie zrozumiemy tej wielkiej miłości Boga do każdego z nas.
Ogłoszenia Duszpasterskie Niedziela Palmowa 10.04.2022r
- Niedzielą Palmową rozpoczynamy Wielki Tydzień, doroczny obchód misterium paschalnego Chrystusa. Niech udział w dzisiejszej liturgii pozwoli nam wejść głęboko we wszystkie wydarzenia rozpoczętego Wielkiego Tygodnia.
- Zbliżają się najważniejsze dni w całym roku liturgicznym – Święte Triduum Paschalne. Aby je owocnie i pięknie przeżyć, oczyśćmy nasze serca, pozwólmy, aby Pan nas przemieniał i czynił lepszymi.
- W Wielki Czwartek rozpocznie się Święte Triduum Paschalne.
- W Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Mszy Świętej. Obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ilościowy (tzn. jeden posiłek do syta i dwa lekkie). Zapraszam wszystkich parafian do udziału w tej liturgii, której szczytowym momentem jest adoracja krzyża świętego. Na zakończenie liturgii Męki Pańskiej przeniesiemy Najświętszy Sakrament do Grobu Bożego. Liturgia Wielkopiątkowa rozpocznie się o godz.16.00
- Wielka Sobota jest również dniem, gdy nie sprawuje się Eucharystii w ciągu dnia. Msza Święta Wigilii Paschalnej rozpocznie się o godz:00. Na tę liturgię proszę o przyniesienie świec i naczynia na wodę święconą oraz przygotowanie ogniska przed kaplicą.. Błogosławieństwo pokarmów wielkanocnych o godz:15.30
- W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego Msza św. o godz: 9.30
- Z pomocą Bożej łaski i błogosławieństwa wejdźmy w przeżycia tego Wielkiego Tygodnia, abyśmy mogli doświadczać przechodzenia ze śmierci grzechu do życia w łasce i wolności dziecka Bożego.
Dodaj komentarz