XIX Niedziela Zwykła 07.08.2022r

Ewangelia (Łk 12, 32-48)

Gotowość na przyjście Pana

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo.

Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę. Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.

Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.

A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»

Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.

Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».

Dzisiaj jest kolejny dzień lata, kolejna niedziela roku. Czas, który dla wielu jest okresem odpoczynku i beztroski. Dobrze, jeśli czas wolny pomaga się pozbyć wielu trosk i zabiegań. Pomyśl, jaki ciężar na co dzień nosisz. Może to być strach o kradzież drogiego roweru, o problemy ekonomicznie w wyniku kryzysu. A może twój ciężar to nieprzebaczone zranienia, pielęgnowane poczucie wstydu lub winy czy brak wiary we własną wartość. Spróbuj nazwać to, co nie pozwala w pełni odetchnąć ci z ulgą.

Na początku swej wypowiedzi Jezus zachęca, by swoje mienie oddać na jałmużnę i w ten sposób zyskać o wiele więcej: skarb w niebie. Kończy natomiast stwierdzeniem, że komu więcej dano, od tego więcej będą wymagać. Tym wymaganym „więcej”, o którym mówi Jezus, nie jest więc raczej większy majątek ani nawet więcej talentu, zdolności czy smykałki do interesów. Wspomnianym „więcej” może być głębsza wiara lub bardziej realne i osobiste doświadczenie relacji z Bogiem. Zastanów się, gdzie dostrzegasz znaki woli Bożej w twoim życiu?

Wakacje mogą wydawać się takim spokojnym czy wręcz pustym okresem w roku liturgicznym. Jednak czas szczególnego przygotowania duchowego nie musi się ograniczać tylko do Adwentu i Wielkiego Postu. Jezus wzywa, by czuwać każdego dnia. W pewnym momencie On przyjdzie, będzie rozdawał żywność i usługiwał. W jaki sposób możesz się przygotować na to wielkie wydarzenie?

Na koniec modlitwy masz przestrzeń na bycie z Jezusem. Możesz Go o coś dopytać, coś ważnego Mu powiedzieć. Możesz po prostu być obok, po cichu, w milczeniu.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*