Gloria in excelsis Deo
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał» ( Łk 2,14)
Umiłowane Siostry i Bracia w Chrystusie
W tę świętą noc, narodzenia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, z wielką pokorą, na wzór betlejemskich pastuszków, zmierzamy do naszego duchowego Betlejem, by złożyć hołd nowonarodzonemu Dziecięciu.
Kimże jest ta niewinna Dziecina, której narodzenie przynosi tak wiele niebiańskich łask całemu ludzkiemu stworzeniu – pyta współczesny człowiek?
Odpowiedzi szukamy w tajemnicy dzisiejszej nocy, kiedy przywołujemy to jedyne w świecie wydarzenie, które na zawsze zmieniło losy całego rodzaju ludzkiego. W stajni, ubóstwie i chłodzie, betlejemskiej groty narodził się Zbawiciel, który wraz z przyjściem w ludzkiej naturze, przyniósł nam wyzwolenie z jarzma grzechu i śmierci i otworzył bramy nieba, abyśmy żyjąc mogli trwać, w niczym niezachwianej wierze. Mając nadzieję, że i my staniemy się kiedyś uczestnikami Jego wiecznej szczęśliwości.
Ta święta noc przypomina również nam tę ważną prawdę, stanowiącą fundament naszej wiary. Gdyby Chrystus się nie narodził, nie przyjął na siebie ciężaru grzechu całego świata i nie zmartwychwstał, próżna byłaby nasza wiara, a dzisiaj przeżywane święto, byłoby tylko pustą magią świąt zimowych.
Siostry i Bracia
Ta święta noc, poza głębią płynącą z samej tajemnicy Bożego Narodzenia przyniosła nam tu i teraz, tak wiele wspaniałych i wzruszających przeżyć. W gronie tych których tak bardzo kochamy, zasiedliśmy dzisiaj do wigilijnego stołu, by spożyć wieczerzę, nie tylko w duchu tradycji naszych przodków. ale nade wszystko jako pamiątkę tamtych chwil, czasu narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Świeże wspomnienie trzymanego w ręku białego opłatka, odrobiny przaśnego białego chleba, symbolizującego chleb święty, który zstąpił z nieba, Jezusa Chrystusa, naszego Pana, przepełnia nas głęboką zadumą i refleksją nad naszym życiem. To również dzisiejsza wigilijna wieczerza stała się sposobnością byśmy uświadomili sobie, jak wielu z naszych bliskich w mijającym roku przekroczyło bramy wieczności. Radość Betlejemskiej tajemnicy mieszała się więc i tonęła w morzu łez, z powodu braku przy wigilijnym stole naszych kochanych rodziców, współmałżonków, dzieci. Tych wszystkich którzy pożegnaliśmy a którzy jak ufamy, adorują Dziecię Jezus już na wieki w szczęśliwości nieba.
Również ten fakt, uświadamia nam w noc Bożego narodzenia, że i my żyjąc jako Pielgrzymi Nadziei, z każdym dniem przybliżamy się ku wiecznemu Betlejem.
Umiłowane Siostry i Bracia
Przeżywając uroczystość narodzenia Pańskiego, postarajmy się otworzyć na działanie łaski Bożej, tak by i nasze życie odmieniło się, podobnie jak to się stało z życiem betlejemskich pastuszków. Zróbmy wszystko by dzięki łasce płynącej z betlejemskiego żłóbka, ustały między nami wszelkie spory, a tak pięknie wyśpiewywane kolędy podczas wieczerzy wigilijnej, mszy świętej pasterskiej jak również w czasie uroczystości Bożego Narodzenia, niech staną się prawdziwą manifestacją naszej wiary i deklaracją chęci zmiany naszego życia.
Najmilsi
Nie zapominajmy w tym świętym czasie, że Syn Boży, Jezus Chrystus przyjął ludzką naturę właśnie po to, by wskazać nam drogę prowadzącą ku wiecznej szczęśliwości. Nie zapominajmy, że celem naszego życia nie jest jedynie zdobywanie kolejnych dóbr materialnych, zaliczanie nowych przygód odkrywania nieznanych nam cudów świata, otrzymywania kolejnych pięknych prezentów świątecznych, ale celem nadrzędnym i ostatecznym dla człowieka wiary, dla Pielgrzyma Nadziei pozostaje udział w niekończącej się radości życia wiecznego w Królestwie Chrystusa.
Stańmy więc w tę świętą noc wraz z całym niebem, całym wszechświatem i naszymi bliskimi z rodzin i wspólnot, by wspólnie z aniołami wyśpiewać hymn uwielbienia Bogu za ten wielki dar, jakim była i nadal pozostaje tajemnica narodzenia Boga w ludzkim ciele.
Siostry i Bracia
Dzisiejsza święta noc i czas uroczystości Bożego Narodzenia, to nie czas magii, ale czas prawdziwych cudów, których Bóg dokonuje w naszych ludzkich sercach.
Prośmy więc by w tym świętym czasie ustały wszelkie wojny. By nasze granice na powrót stały się spokojne i bezpieczne. Niech zapanuje Chrystusowy pokój na całej ziemi, od wschodu do zachodu, od południa aż po krańce północy.
Wpatrzeni w Dziecię Jezus, leżące w symbolicznej szopie naszych świątyń i kaplic, prośmy Je, by obdarowało nas łaską zdrowia duszy i ciała.
Prośmy o cud uzdrowienia naszych tak często pokaleczonych dusz.
O cud uzdrowienia dla szukających pomocy w Twojej Boskiej interwencji.
O cud życia dla dzieci nienarodzonych i o siłę dla ich Mam będących w stanie błogosławionym. Niech w tę świętą noc płyną jedynie łzy prawdziwego szczęścia i miłości.
Najmilsi
Niech z tego listu, pisanego sercem i miłością do Was, popłyną moje najszczersze życzenia połączone z modlitwą.
Klękam więc wraz z Wami, w wielkiej pokorze przed nowonarodzonym dziecięciem Jezus, prosząc Cię Boża Dziecino podobnie jak w minionych latach, by Twoje narodzenie stało się najlepszą sposobnością, byśmy i my się zmienili. Byśmy, okazali wobec siebie więcej łagodności, miłości, szacunku i troski.
Niech w te święta nie będzie nikogo, kto będzie je przeżywał w samotności i zapomnieniu. Pamiętajmy o sobie nie tylko z okazji świąt, kiedy śpiew kolęd budzi nasze najlepsze uczucia, ale pamiętajmy o sobie każdego dnia.
Dzieląc się z Wami opłatkiem, który jest symbolem nowo narodzonego Pana, życzę Wam, by nikt z Was nigdy nie cierpiał głodu. Byśmy troszcząc się o codzienny dostatek, nigdy nie zatracili tego co najważniejsze w naszym życiu – perspektywy życia wiecznego, pamiętając, że jesteśmy Pielgrzymami przepełnionymi Bożą nadzieją.
Życzę Wam byście z każdą chwilą, coraz bardziej stawali się ludźmi Bożymi, dla których najważniejszą wartością będzie Bóg, Ewangelia, rodzina i bliźni.
Życzę Wam w końcu, byście się nigdy nie odwrócili od Chrystusa i Jego świętego Kościoła, który jako wspólnota Boża jest święty, a jako wspólnota ludzka ciągle upadający, ale i ciągle powstający w drodze ku świętości.
Gloria in excelsis Deo – chwała na wysokości Bogu!
Radosnych świąt Bożego Narodzenia!
Biskup Adam Rosiek
Pierwszy Biskup Kościoła
W Boże Narodzenie 2024 A.D.
Dodaj komentarz