Ewangelia (J 18, 33b-37)
Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»
Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»
Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»
Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».
Zgromadziliśmy się w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, aby oddać cześć Jezusowi Chrystusowi – Królowi Wszechświata. W dzisiejszej Ewangelii Piłat zapyta Jezusa: czy Ty jesteś królem? Trwa proces, Jezus stoi przed sądem, toczy się przesłuchanie .Piłat chce wiedzieć, z kim ma do czynienia i jaki ma wydać wyrok. Jezus jest królem! Jest królem wszystkich ludzi, bo jest królem wszystkich serc.
Jezus nie chciał być Królem ziemskim ,to znaczy takim, który posiada skarb, pałace, wojsko, policję, sądy i urzędników. Chciał rządzić i panować, ale tylko nad duszami i sumieniami ludzi. Zgodził się nawet na kilka dni przed swą śmiercią na uroczysty wjazd do Jerozolimy. Tłumy wołały wówczas, że On jest Królem Izraela. Jednak i tę skromną uroczystość Żydzi wykorzystali aby oskarżyć Jezusa, że chce być królem, że pragnie odebrać władzę cesarzowi.
Piłat nie rozumiał, co znaczy być królem „nie z tego świata”, to jest rządzić tylko duszami i sercami ludzi.
Jezus jest królem i jego królestwo ,jeśli chcemy przyjmujemy dobrowolnie. Gdyby jednak ktoś chciał, to może je odrzucić. Niestety, obecnie jest dużo takich ludzi, którzy nie chcą, aby nimi rządził Chrystus i odrzucają Jego Ewangelię. Nie chcą Go wpuścić do swoich serc i dusz.
Malarz angielski namalował obraz pod tytułem :”Światłość świata”. Przedstawia on Pana Jezusa, który pośród nocy stoi w ogrodzie z latarnią w ręku. Drugą zaś ręką puka do drzwi domu. Podczas wystawy jeden ze zwiedzających zapytał malarza: Na obrazie pańskim dom nie ma klamki, jakże więc Chrystus może go otworzyć i wejść do niego? Malarz, dobry chrześcijanin ,odpowiedział: Klamka jest w tym domu od środka. Ten dom bowiem jest obrazem duszy człowieka. Człowiek sam powinien otworzyć swą duszę. Chrystus puka i czeka. Od człowieka zależy, czy Go wpuści, czy nie. Przyszliśmy dzisiaj, w Uroczystość Chrystusa Króla, na początku Mszy świętej oczyściliśmy nasze dusze przez żal, a jeśli była potrzeba, również przez spowiedź. Dusze nasze są czyste i szeroko otwarte na Jego przyjęcie. Przyjmiemy Jezusa w Komunii świętej. Modlitwą i śpiewem wspólnie Go czcimy. Potem wrócimy z Nim do naszych domów. Będziemy starać się, aby Jezus rządził i panował nad naszymi uczuciami, myślami i uczynkami, aby Jego Ewangelia była dla nas drogowskazem. Życzmy więc sobie – módlmy się dzisiaj o to – aby Jezus Chrystus – Król wszechświata panował zawsze i wszędzie, we wszystkich sercach.
Ogłoszenia Chrystusa Króla Wszechświata
- Przypominamy, że przez cały miesiąc listopad można uzyskać odpust za zmarłych. Warunki: nawiedzenie cmentarza, przyjęcie w tym dniu komunii św. oraz modlitwa w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego.
- Obchodzimy dzisiaj Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Do kalendarza liturgicznego została wprowadzona przez papieża Piusa XI w 1925 roku, na zakończenie przypadającego wówczas Roku Jubileuszowego. W odnowionej liturgii Kościół obchodzi tę uroczystość w ostatnią niedzielę roku kościelnego dla podkreślenia, że wszystko ma swój początek i będzie miało swoje ukoronowanie w Chrystusie. Po mszy świętej odbędzie się wystawienie Najświętszego Sakramentu z Litanią do Najświętszego Serca Jezusowego i aktem poświęcenia rodziny ludzkiej Jezusowi Chrystusowi Królowi.
- Za tydzień Pierwsza Niedziela nowego roku liturgicznego rozpoczyna ADWENT. To nasze przygotowanie do Świąt Narodzenia Pańskiego. Ale przecież Adwent to coś więcej niż zewnętrzne przygotowanie do świąt. To okazja do zamyślenia czy Chrystus znajdzie we mnie Wiarę gdy przyjdzie? Czy trwam w Nadziei mimo doświadczania trudów dzisiejszych czasów? Czy nie tracę życzliwości, cierpliwości wobec bliźnich? Czy jestem człowiekiem Czuwania by nie zmarnować czasu na narzekanie i gorycz? Zachęcamy już dziś do adwentowych postanowień. W tym dniu poświęcimy wieniec i świece adwentowe.
- W tym tygodniu patronują nam:
– jutro w poniedziałek – św. Cecylia, dziewica i męczennica, patronka muzyki kościelnej;
– a w środę – świeci męczennicy Andrzej Dung-Lac, prezbiter i Towarzysze pierwsi męczennicy wietnamscy.
– w czwartek – wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej , dziewicy i męczennicy
Dodaj komentarz